Pazartesi günü çalışanlar için hep kasvetli görülen bir gündür. Ben de çalışırken öyleydi. Çarşamdadan cumayı, cumada yarımgün olan cumartesimin bitmesini bekleyerek, günlerimi kovalardım. Hamileliğimin 7. Ayında işi bıraktıktan sonra ve doğumdan sonra ise 3.5 yılı bir baktım geçirmişim.
Bugün hava bizim buralarda iyice kasvetli geçti. Hava kara bulutlu ve yağmurlu. Gün içinde kahvaltıdan öğle yemeğine, öğle yemeğinden öğleden sonrasına barbi çizgi filmleri, boyamalar, evin şeklini muhafaza ederek geçirdikten sonra kafamı pencereye döndürdüğümde havanın kasvetini kaybedip yerini kararak gece olmaya başladığını farkettim.
Ne gündü ama, daha bitmedi tabi. Aksam yemeği kovalamacası, ve yatakta çadır kurularak içinde masal anlatılan yatma maratonum var. Şimdi ne mi oluyor. Kızım elma yiyor. Yere attığı koltuk minderinin üstünde. Ee banyo keyfi başka nasıl sonlanır ki..
Şimdi gidip bi koşu süpürge makinesi ile olan randevuma yetişmem lazım. Demin kızımın döktüğü toz şekerlerin hemen temizlenmesi lazım, kızım elmasını bitirmeden..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
günaydın çok şirin çok güzel küçük hanım benim için burnundan öpün selamlar zehra
egitimcilik zor zenaattır bilirim. sizde bir egitimci imişsiniz anlarsınız, sizinde ögretmenler gününüzü kutlarım neşe saglık ve başakla uzun mutlu günler dilerim. anatomi bir kabustur ögrenci için bilmezmiyim:)ama ben çok severim anatomiyi bana Allahın mucizesi olarak görünür.o muhteşem işleyiş uyum dünyada hiçbirşeyde yoktur ben böyle düşünürüm ve anatomi fizyoloji çok zevkli gelirdi bana.:) selamlar sevgiler.zehra
güzel bir hafta diliyorum.
sevgilerle..
Pazartesi sendromu mu?
O da ne:)))
Küçük bi kız çocuğuna sahip olmak dünyanın en güzel şeyi...
Sağlıkla...
Yorum Gönder